van zandduinen tot vulkanen
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
02 November 2012 | Peru, Arequipa
Na 2 weken Lima kom ik aan in Huacachina, een oase in de woestijn. Het is echt een heel bijzonder uitzicht: een klein meertje met een paar huisjes eromheen, wat aan alle kanten omringd is door honderden meters hoge zandduinen. Ik heb mij laten vertellen dat Huacachina vroeger een vakantie-oord was voor de Peruaanse elite, maar nu het bijna volledig overgenomen is door gringo's is het meer een party-oord geworden. Dat dit geen understatement was, zou ik later nog merken... Mijn hostel is zeer groots opgezet met tientallen kamers rondom een zwembad, ook heeft het een eigen discotheek... Ik heb gekozen voor een bed in een dorm met 4 bedden, omdat ik natuurlijk graag mensen wil ontmoeten. 4 nachten lang ben ik echter de enige in deze kamer, waar ik achteraf erg blij om ben, want wat privacy in deze gekte is ook af en toe wel fijn. Goed en wel geinstalleerd komt er iemand van het hostel langs om te vragen of ik mee wil doen aan de bbq: all you can eat and drink voor slechts 25 sol (in euro's ongeveer 7,50). Gezien het feit dat ik mensen wil ontmoeten zeg ik daar natuurlijk geen nee tegen. In het begin zit ik nog een beetje ongemakkelijk aan de bar, waar naast mij nog 1 stelletje zit. Later komen er gelukkig meer mensen, waaronder een groep van 4 Amerikanen en 3 Ierse meisjes. Ik kom erachter dat de meeste mensen hier komen voor een korte vakantie naar een party-bestemming, de Amerikanen zijn hier zelfs maar voor 1 week. We drinken een hoop pisco sour (locale cocktail hmmm) en cuba libre en als de bbq afgelopen is bestellen we nog een fles rum. Die avond blijkt de discotheek op het terrein van het hostel open te zijn, gelukkig is het me net op tijd gelukt om mensen te ontmoeten:P Ik ga dus met de Amerikanen, Ierse meisjes en nog 2 Colombiaanse meisjes naar de disco. De muziek verschilt niet veel met Nederland, er treedt eerst een bandje op en vervolgens komt er een dj. Naast toeristen zijn er een hoop Peruanen, waarvan sommige speciaal hiervoor in het weekend vanuit Lima komen. Al met al is het een zeer gezellige avond! De volgende dag brak ik eerst wat uit bij het zwembad, om vervolgens om 4 uur te gaan sandboarden met oa de Amerikanen en een Zwitserse jongen die ook alleen reist. Voordat we beginnen met sandboarden maken we een ritje in een soort buggy, waarbij de chauffeur achtbaanwaardige capriolen uithaalt. De volgende dag heb ik zin om wat alleen te doen en te lezen in 1 van mijn 4683 ebooks. Ik slenter wat langs het meertje, wat enorm fotogeniek blijkt te zijn. Elke keer als ik neerstrijk op een terrasje om wat te drinken of te eten, komt er gelijk een local op me af die bij me aan tafel komt zitten en niet meer weggaat... Meestal klets ik maar gezellig terug en oefen ik wat Spaanse zinnetjes en leer hen op verzoek Nederlands (wat ze overigens al best goed kunnen!), maar soms heb ik hier ook geen zin in. Dit blijkt echter niet tot de mogelijkheden te behoren als je alleen reist, zelf demonstratief in mijn ebook blijven lezen helpt niet... Degenen die nu zaten te wachten op sappige verhalen moet ik helaas teleurstellen, ik heb geconcludeerd dat ik niet op Peruanen val:P 's Avonds vind ik een heel gezellig restaurantje met Canadese eigenaren. Ik ga zitten aan een tafeltje in de pitoreske tuin en vervolgens komt uiteraard de zoon van de eigenaren bij mij aan tafel zitten. Hij schrijft zijn naam in het condens van mijn colaflesje, vraagt vervolgen verlegen mijn naam en zegt dan tegen zijn moeder: 'I like Sandra!' Dit keer vind ik het helemaal niet erg dat er iemand bij mij aan tafel zit... Maar helaas roept zijn moeder dan dat het bedtijd is voor 4-jarigen. Voor de volgende dag schrijf ik mij samen met een Zwitserse vrouw die ik heb ontmoet in voor een tour naar de Ballestas eilanden, ook wel bekend als de 'poor man's Galapagos'. Daarnaast gaan er ook nog een Belgisch stelletje en 20 Japanners mee op de tour. Die dag is het voor de verandering geen 40+ graden, maar bewolkt met af en toe wat regen, wat op dit moment helemaal niet zo erg is gezien ik anders waarschijnlijk levend verbrand zou zijn op de boot. We maken een tocht langs de rotsen waar de eilanden uit bestaan en zien onder andere zeeleeuwen, mini-pinguins en vele soorten vogels. Wat erg bijzonder is om te zien zo allemaal bij elkaar op een rots. Daarna lunch ik met de Zwitserse in een restaurantje, waarna we besluiten om niet te gaan zwemmen gezien het weer en gelijk met het busje mee terug te gaan. De volgende dag neem ik de bus naar Nazca, een reis door een landschap met niet veel meer dan woestijn. In Nazca hebben ze een hostel wat Brabant heet, dus daar moet ik uiteraard logeren:) Van de veronderstelde deels Nederlandse eigenaren heb ik echter geen spoor kunnen vinden, behalve wat Nederlandse leesboeken die je kon lenen. Ik boek gelijk voor de volgende ochtend een tour met een vliegtuigje over de beroemde Nazca lijnen, want ook al heb ik uit betrouwbare bronnen vernomen dat het niet heel bijzonder is wil ik dat uiteraard toch met eigen ogen zien:P Bijna een uur voor de geplande pick-up time (wat is er gebeurd met het Zuid-Amerikaanse halfuurtje?), word ik wakker gemaakt met de mededeling dat ik nog 10 minuten heb... AAARGGGHHH Ik poets snel mijn tanden en kleed me aan, onbijten wilde ik gelukkig toch al niet gezien het braak-risico. Vervolgens rijden we naar het ‘Aerodrome’ waar ik gelukkig al vrij snel samen met 2 oudere Amerikaanse dames en een Peruaan een klein vliegtuigje in mag. Ter voorbereiding krijgen we een kotszakje en een snoepje om de smaak weg te krijgen, ojee... Vrij snel na het opstijgen zien we de eerste figuur, met veel moeite kan ik een vrij kleine aap waarnemen. Meteen daarna komt de misselijkheid opzetten en doe ik de rest van de vlucht mijn uiterste best niet over te geven en probeer ondertussen ook nog naar de lijnen te kijken en foto’s te maken, wat best lastig is. Hoewel het niet enorm bijzonder was, ben ik al met al toch blij dat ik het met eigen ogen gezien heb. De lonely planet zegt al dat er verder in de hete woestijn van Nazca weinig te doen is en dat blijkt te kloppen. De volgende dag doe ik daarom rustig aan en bereid mezelf psychisch voor op de nachtbus die ik die nacht moet nemen naar Arequipa. Ik neem alle mogelijke maatregelen om tot een beetje slaap te kunnen komen in de bus, ik boek de meest luxe stoel, ik neem een tabletje tegen reisziekte en een slaappil en ik luister eerst wat muziek om tot rust te komen. Dit lijkt redelijk te gaan en een uur na vertrek begin ik langzaam in te doezelen. Maar dan... een scherpe bocht naar links gevolgd door een zeer scherpe bocht naar rechts, haarspeldbochten NEEEE. De rest van de nacht heb ik het gevoel dat ik in een kermisattractie zit en van slapen komt uiteraard niets meer. Gelukkig mag ik van de aardige mensen in het volgende hostel al om 9:00 uur mijn kamer in, waarna ik tot in de middag slaap. Vervolgens ga ik Arequipa maar eens verkennen, wat een hele mooie stad blijkt te zijn. Het wordt ook wel de witte stad genoemd, vanwege het witte vulkanisch gesteente wat overal gebruikt is (overigens vertelt een gids ons later dat dit vanwege de vele witte Spanjaarden was, maar dit betwijfel ik). Arequipa blijkt een heel mooi plaza de Armas te hebben, omringd door restaurantjes met uitzicht op de 3 met sneeuw bedekte vulkanen in de omgeving. Van mijn ouders, die 2 weken vakantie komen vieren in Peru, hoor ik dat ze ondanks rellen met 2 doden als gevolg goed aangekomen zijn in Lima. De volgende dag vliegen zij van Lima naar Arequipa, waar ik ze in hun hotel opgewacht. Helaas heeft mijn moeder in plaats van de vluchttijd de pick-up tijd doorgegeven, waardoor ik anderhalf uur te vroeg ben. Gelukkig laten de wederom zeer vriendelijke mensen van hun hotel mij op het terras met een colaatje en een ebook wachten. Nadat mijn ouders gesetteld zijn in hun hotel, lopen we naar het plein waar we na wat rondgekeken te hebben een vroege avondmaaltijd genieten in het ‘restaurant on the top’ met een geweldig uitzicht op de eerder genoemde vulkanen. Al tijdens het eten zien we de bedrijvigheid op het plein toenemen, waarna de ober ons vertelt dat er zometeen een processie zal beginnen. Wij stellen ons op op de route van de processie, waar we behoorlijk uit de toon vallen omdat we gemiddeld 2 koppen groter zijn dan de overige toeschouwers. Dan begint de processie, eerst veel mensen met kaarsen, dan gezang en uiteindelijk hele draagstoelen met beelden. En dat alles in een zeer grote mensenmassa, heel indrukwekkend. De volgende dag besteden we aan een aantal bezienswaardigheden in de stad. We bezoeken het klooster van Arequipa, wat een volledig blok in beslag neemt en opgetrokken is uit rood en blauw geschilderd gesteente. Vervolgens struinen we over de locale markt, een kakofonie van geuren en kleuren, waar we vers geperst sap drinken en passievruchten kopen. Daarna bezoeken we een museum waar ‘Juanita’, een geofferd Inka-meisje wat door het ijs perfect bewaard is gebleven, wordt geexposeerd. We gaan deze avond vroeg slapen, want de volgende dag zullen we al vroeg opgehaal worden voor onze tour naar Chivay, de hoogte van de Andes in. Hierover later meer!
-
02 November 2012 - 07:51
Francine :
Geniet ervan met je ouders!
Bwech, werd altijd heel sjagrijnig als die Peruanen bij je kwamen zitten... Glibbers..
Gaan jullie nog de colca de Canyon in? Tour van 3 dagen bij arequipa?
Leuke verhalen, san!
Nu nog de sappige idd ^_^
Xx -
02 November 2012 - 09:12
Marie-Louise:
Ha Sandra,
leuk om je uitgebreide reisverslag te lezen, we blijven zo goed op de hoogte van je belevenissen!!
Veel succes met de tour en groetjes aan (Ju)Anita en Harrie!
xxxMarie-Louise -
02 November 2012 - 09:12
Marie-Louise:
Ha Sandra,
leuk om je uitgebreide reisverslag te lezen, we blijven zo goed op de hoogte van je belevenissen!!
Veel succes met de tour en groetjes aan (Ju)Anita en Harrie!
xxxMarie-Louise -
02 November 2012 - 09:12
Marie-Louise:
Ha Sandra,
leuk om je uitgebreide reisverslag te lezen, we blijven zo goed op de hoogte van je belevenissen!!
Veel succes met de tour en groetjes aan (Ju)Anita en Harrie!
xxxMarie-Louise -
02 November 2012 - 09:12
Marie-Louise:
Ha Sandra,
leuk om je uitgebreide reisverslag te lezen, we blijven zo goed op de hoogte van je belevenissen!!
Veel succes met de tour en groetjes aan (Ju)Anita en Harrie!
xxxMarie-Louise -
02 November 2012 - 09:21
Maartje:
Ha San!
Wat een avonturen maak je mee! Geweldig! Super dat je sjans had met een 4-jarige Canadees ;)!
Ga je trouwens wel bijhouden hoe vaak je bussen/vliegtuigen/andere vervoersmiddelen onderkotst? Ik ben benieuwd naar de statistieken ;)
Heel veel plezier met je ouders!
liefs,
Maartje -
02 November 2012 - 13:52
Silvie:
Ha zus,
fijn om iets te horen vanuit Peru! Het is wel echt bijzonder wat je doet, en met hostels heb ik ook veel ervaring haha :p! Ik had al gehoord van pap en mam en nu ook in je verslag dat de Peruanen erg klein zijn, ze zouden mij eens moeten zien haha!
De foto's zien er goed uit, best een ruig landschap zo te zien, vooral de zandsurf-foto viel me op, daar heb ik nog nooit van gehoord. Heb je al iets leuks gekocht daaro? Ik ben ook benieuwd wat jullie daar allemaal te eten krijgen!
Anyways, nog veel plezier en als je dit binnenkort leest, groetjes aan pap en mam.
Groetjes Silvie -
02 November 2012 - 14:02
Linda:
Hee San! Erg leuk om te lezen weer! :) Heeeeel veel plezier en succes met de tocht naar boven! En veel plezier met je ouders. Groetjes aan iedereen daar!
Linda
-
03 November 2012 - 10:19
Irene:
Ha San!
Wat een mooie verhalen, klinkt alsof je het prima naar je zin hebt en een hoop mee maakt! Geniet van het bezoek van je ouders en ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal!
Liefs, Irene -
04 November 2012 - 11:42
Lonneke:
Hoi San, leuk verhaal en mooie foto's! Fijn dat je, ondanks dat het soms wat moeite kost, toch al verschillende mensen hebt ontmoet om dingen mee te ondernemen (al zijn sommige mensen natuurlijk wel gepland ;) ) Succes met de wandeltocht straks!
groetjes,
Lonneke -
06 November 2012 - 13:21
Stefan:
leuk verhaal en mooie foto's!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
